ต้องบอกว่าเป็นอีกหนึ่งเรื่องราวความรักสุดประทับใจใครหลายคนกับความรักของหนุ่มชาวเขามูเซอแดง นูวา ซึ่งอาศัยอยู่จังหวัดแม่ฮ่องสอนมาพบรักกับยามีละห์ สาวไร้แขนขาแต่กำเนิด เป็นชาวยะลูตง อำเภอบาเจาะ จังหวัดนราธิวาส ทั้งสองมาพบรักกันด้วยโชคชะตาจากเหนือสุดสู่ใต้ปลายด้ามขวาน ฝ่ายนูวานั้นเคยผิดหวังในความรักมาก่อน

นับจากนั้นมานูวาก็ปฏิญาณกับตัวเองว่าต่อจากนี้จะไม่เชื่อในความรักอีกต่อไปและหากมีผู้หญิงเข้ามาจะแค่คุยแก้เหงา นอกจากนี้ตัวนูวายังมีความสนใจในศาสนาอิสลามจนถึงขั้นเปลี่ยนจากศาสนาพุทธเป็นอิสลาม และได้ศึกษาพระคัมภีร์มาเรื่อยๆจนต้องไปเป็นทหารเกณฑ์ชายแดนใต้และได้เจอเข้ากับยามีละห์

โดยฝ่ายนูวาเป็นคนแอดเฟซบุ๊คไปคุยก่อนที่นูวาะขอยามีละห์เป็นแฟน แต่ด้วยความที่ยามีละห์กลัวนูวามาหลอกจึงได้ขอเป็นเพื่อนไปก่อนจนวันเวลาผ่านไปนูวาได้พิสูจตัวเองมากมายจนชนะใจยามีละห์ จนทั้งสองคบกัน

ในส่วนของนูวานั้นไม่เคยอายที่มีภรรยาไร้แขนขาอย่างยามีละห์ ทุกครั้งที่ยามีละห์ต้องไปรับจ้างแต่งหน้าเค้าจะทำหน้าที่เข็นรถเข็นให้เสมอไม่เคยห่าง และตลอดเวลาที่นูวาประจำการยังชายแดนใต้เพื่อรักษาความสงบ ยามีละห์ก็จะคอยส่งกำลังใจให้เสมอเช่นกัน

จนทั้งสองมาคุยกันและตกลงจะใช้ชีวิตคู่ด้วยกันจึงบอกผู้ใหญ่มาสู่ขอตามประเพณีจนทั้งคู่อยู่กินกันไปร่วม 1 ปีแล้ว โดยนูวานั้นหวังเพียงจะจับมือยามีละห์ จนว่าทั้งสองจะหมดแรงไปด้วยกัน ซึ่งเรื่องราวความรักของทั้งสองถือเป็นต้นแบบความรักที่ดีและเป็นแง่คิดให้กับหลายคนว่าความรักที่แท้จริงหาใช่เพียงรูปกายแต่อยู่ที่จิตใจมากกว่า

ต้องบอกเลยว่าเรื่องราวความรักของทั้งคู่ ทำให้ใครๆอีกหลายคนต่างก็ซาบซึ้งในความรักของทั้งสองที่มีให้กัน ใครได้เจอคนที่รับเราได้ทุกอย่าง ไม่ว่าเราจะเป็นยังไง เขาก้ยังอยู่ข้างๆไม่ทิ้งไปไหน รักษาคนนั้นไว้ดีๆนะคะ

เรียบเรียง siamvariety